"Ik begrijp zoveel niet

dat ik het een naam heb gegeven:

pu"

Zo staat het in het eerste Mirdan boek "Opening".

/*-->*/

Pu is een woord om zichtbaar te maken wat we niet weten. Het is een verzonnen woord, een abstractie. Het is geen woord voor iets dat we toch al zien, zoals bij het woord 'koe'. Bij een koe maakt het bijna niet meer uit of het een woord heeft, je ziet het dier toch wel. Het is wel makkelijk het een woord te geven, zodat je er met anderen over kan praten.

Pu lijkt al meer op een woord als 'lucht' of 'zuurstof'. Je zou vergeten dat het bestaat als niet af en toe iemand dat woord gebruikte. Maar 'lucht' en 'zuurstof' zijn stoffelijk. Het zijn woorden voor feitelijk bestaande zaken. Pu bestaat niet buiten ons.

Nog meer lijkt Pu lijkt op een woord als 'getal'. Een getal is geen ding, je ziet geen loslopende 'getallen', je kan ze ook niet in een laboratorium onderzoeken. Het woord 'getal' is makkelijk om met anderen te communiceren over de wereld om je heen, maar er is niet zoiets als een 'getal' dat zelf bestaat in de natuur. Zowel 'pu' als 'getal' zijn abstracties.

Maar hoewel het bij het woord 'getal' de bedoeling is dat iedereen er hetzelfde mee bedoelt is dat bij 'pu' juist niet het geval. Wat ik niet weet, kan jij wel weten, en andersom. Het woord 'mama' betekent voor ons allemaal ook iets (iemand) anders. 'Mama' is bijna een persoonlijk woord, hoewel je wel met iedereen kan praten over je eigen 'mama' of over 'mama' in het algemeen. Iedereen weet dat 'mama' voor mij iets anders betekent dan voor jou en weet in hoeverre het overeenkomt. Dat geldt ook voor pu. Hoewel er iets kan zijn dat ik niet weet en jij wel weet, weet jij dat als ik het 'pu' noem dat ik het niet weet en weet jij ook dat er van alles is dat bij jou 'pu' is. Pu is een persoonlijke abstractie.

Pu verandert, bij jou en bij mij. Wat vandaag pu is hoeft het morgen niet te zijn. Ik kan een andere taal leren bijvoorbeeld. Het kan ook dat er iets is wat ik vandaag weet, dat ik morgen vergeten ben. Veel lessen op school ben ik al lang weer vergeten, hoewel ik ze toen wel wist. Hoewel mijn 'mama' op zich ook verandert, in het echt wel te verstaan, en ook mijn beeld van haar, is het begrip 'mama' niet veranderend. Veel andere abstracties zoals het woord 'getal' of het begrip 'Natuurlijk Getal' veranderen nooit, zeker niet qua inhoud. Ons beeld ervan kan wel veranderen, maar we gebruiken het alsof het een eenduidig, onveranderend begrip is met een onveranderende inhoud.

Pu verandert wel. Pu is een veranderende verzameling van dat wat we persoonlijk niet weten of begrijpen. Pu is een persoonlijke, veranderende abstractie. Het is het veranderende beeld dat we hebben van wat we niet begrijpen. Bij sommigen zal er veel in zitten bij anderen weinig.

Bij pu hoort een symbool. Een cirkel met een stip in het midden.

Soms is een woord makkelijker, soms een symbool.